Elza
Denkend aan 25 juli....
Het was een drukke, lange maar bijzonder gezellige dag: de 25e Juli.
Dit is de naamdag van Jacobus(de beschermheilige van pelgrims wereldwijd). Zijn sterfdag en geboorte in de hemel worden dan herdacht. In de pelgrimsstad Santiago(Spanje) is het dan vooral feest, te beginnen met een groot vuurwerk op het plein voor de kathedraal op 24 juli om middernacht. In de kathedraal zijn de liturgische vieringen uitermate plechtig terwijl buiten de stad host en danst. Het Nederlands Genootschap van en voor pelgrims verzorgt elk jaar op 25 juli een speciale avond in Utrecht. Diverse regio’s in het hele land organiseren bijeenkomsten of wandelingen op of rond 25 juli.
Ik vierde samen met de wandelgroep Pelgrims for Ever deze dag met een prachtige wandeling van ca 18 km door De Kempen(Brabant ) vanuit de pelgrimsherg in Vessem.
Daarbij waren ca 120 mensen aanwezig.
Een van de pelgrims (Els uit Enkhuizen) sliep bij mij in Mijdrecht en wij reisden samen naar Vessem waar we na een lange rit aankwamen. Het was al meteen gezellig met oude bekenden en er was koffie.
Wegzending
Na de wegzending (oud gebruik voor op weg gaande pelgrims) door broeder Fons vertrokken we in groepen voor een ochtend rondwandeling, lunch in de tuin van de herberg, en een middag rond wandeling met als eindpunt de Jacobushoeve vlakbij de Pelgrimsherberg.
Deze wandelingen werden begeleid door een caminoveteraan.
Broeder Fons, al over de 90 (94) maar nog helder en vol humor, is één van de ‘founding fathers’ van de Pelgrimsherberg.
De PfE wandelgroep, allemaal bekenden van elkaar, volgden de Caminoveteraan Henk Muraij. Voor de meesten van de PfE-ers niet bekend(misschien alleen van zijn boeken) maar hij werd meteen opgenomen in onze groep. Met veel enthousiasme en goede zin, veel gebabbel en in een heerlijk tempo liepen we de mooie routes. Blij waren we ook dat Nelly, een wat ouder lid van de PfE maar niet meer zo goed ter been, een deel van de ochtendwandeling dapper met ons meestapte. Het was prima wandelweer.
Gedachten onderweg
Onze gedachten waren ook bij Irene, een pelgrim die ook o.a. aan de wieg stond van onze PfEgroep is zeer ernstig ziek. Aan het einde van de wandeldag kwamen we aan bij de Jacobushoeve waar we het Cruz de Ferro (bekend van de Camino Frances in Spanje) in de tuin daar bezochten, een gedachtenissteentje van onderweg neer konden leggen en daarbij eventueel iets zeggen. De naam van Irene werd vaak genoemd èn er zijn plannen om ergens, dit jaar nog, een gedachteniswandeling te organiseren voor haar.
Ook bezochten we de mooie stilteruimte die in diezelfde tuin is. We konden een kaarsje aansteken en er even zitten in stilte nadat onze begeleider Henk iets had verteld over de symbolische voorwerpen die daar aanwezig zijn: de vier elementen aarde, vuur, water en lucht. De stilteruimte is 24 uur per dag open.
Traditie
We kregen allemaal een Jacobusbroodje mee. Ook al een oude traditie. Een rond bruin brood, dat vroeger werd gemaakt van graan uit de regio, dat was gemalen door de nog steeds aanwezige Jakobusmolen en gebakken in de houtgestookte oven op de Jakobushoeve. Dat laatste gebeurt dus nog steeds, de oude traditionele oven wordt nog steeds gebruikt hiervoor.
Na deze volle dag, gevuld met wandelen, ontmoetingen, woorden en stiltes, verleden, heden toekomst(veel van ons gaan nog een camino lopen dit najaar), ging iedereen alléén of in kleine groepjes naar de plaats waar zij verwacht werden. Een zestal pelgrims genoot nog van een heerlijk diner in een nabijgelegen restaurant.
Één van de PfE-ers die helaas de afgelopen tijd niet vaak mee had kunnen lopen verwoordde het zo: ‘ je voelt je altijd weer warm welkom en je mag jezelf zijn bij deze groep’.
.
