Elza
Vele wegen (1)
Om in Vessem aan te komen kun je vele wegen gaan. De komende columns wil ik besteden aan die vele wegen. Weet je, ik weet helemaal niet meer wanneer en hoe ik voor het eerst over Vessem hoorde. Ik was toen al wel bezig met wandelen en her en der informatie te lezen over pelgrimeren en kloosters. Ik was ook persoonlijk op weg. Mijn leven was enigszins vastgelopen en ik zocht uitgangen die me op nieuwe wegen zouden brengen. Ik had ergens gelezen over De Wandelmaat. Een club mensen die weekends organiseerde in en rondom kloosters.
Fietsen en wandelen
De Wandelmaat organiseerde een wandeldriedaagse met de naam ‘Spirituele Driehoek’. Dat was volgens mij toen samen met BenOnderweg.
En deze begon destijds in Vessem. Ik maakte ook lange fietstochten. En zo kwam ik op het idee om fietsend naar Vessem te gaan met een tussenstop bij familie in Prinsenbeek. Ik weet niet meer hoe ik precies ben gereden toen maar ik heb ook nog op een breed, mul zandpad gereden. Dat herinner ik me nog wel.
Vraag me niet welk jaar dat is geweest maar het was eind eh…de vorige eeuw, zullen we maar zeggen. Omdat we 3 dagen gingen wandelen kon ik mijn fiets in de toen nog oude schuur achterlaten.
Veel weet ik niet meer van die eerste aankomst in Vessem maar het voelde in ieder geval goed en speciaal. Vooral dat laatste: er was een bepaalde fijne sfeer door de mensen die daar waren en hoe deze mensen met mij omgingen. Je moet weten: ik was een groentje in de wereld van het pelgrimeren.
En om in de groene sfeer te blijven: ik ben langzaam ontloken en me gaan ontplooien en gaan groeien. Ik had een uitgang gevonden !
Mede door die ‘aankomst’ in Vessem. Dankbaar ben als ik er aan terugdenk.