Elza
Vele Wegen naar Vessem, blog 8
Het is heiig buiten als van huis wegrijd. Het licht aarzelt in het oosten. Op het grijze, stille wateroppervlak van de vaarten en sloten in de polder drijven watervogels. Een automobilist die achter mij rijdt heeft vreselijke haast. Hij/zij zit bijna op mijn achterbank en wil er voorbij op een 80km weg met doorgetrokken dubbele middenstreep. Ik hou niet van die automobilisten. Hoewel je je naaste lief hoort te hebben…..nou, deze even niet.
In Utrecht CS aangekomen leg ik een boek uit mijn boekenkast in de boekenwissel op de traverse van het station. Misschien heeft een ander er plezier aan. Dat boek gaat nu op reis, op pelgrimstocht !?
In Boxtel stap ik netjes in buurtbus 299….die overigens niet de kant op gaat waar ik heen wil, meldt de chauffeur. Misser! Ik had al ingecheckt…oei…aan de andere kant van de straat moet ik de 299 hebben. Ik vertel mijn misser tegen de chauffeur en ik mag door. Fijn!
Het busje schommelt over klinkerweggetjes door Brabantse dorpjes waar ik de namen niet altijd van ken. We rijden langs de Kampina. Buurtbusjes nemen is meestal ‘sightseeing’. Op de radio die zacht aanstaat hoor ik filemeldingen. Hier geen last van. Ik stap uit op de Spoordonkseweg.
Even buiten het dorp ga ik de snelweg over. Hier ben ik eerder geweest. Ik zie hier ook de markering van de Jakobsweg. Met een trapje ga ik het talud op.
Mijn route komt bij de kapel van de Heilige Eik. Deze kapel ben ik al van diverse kanten benaderd maar ik herinner me niet van deze kant. Links van mij is het bos met de kruiswegstaties en de parkeerplaats. Daar is ook een herdenkingsbos. Dat heb ik ook nooit eerder opgemerkt. Het is heel stil hier. In de kapel zit de man die ook in het buurtbusje zat. We groeten elkaar met een hoofdknik en een glimlach. Ik ga buiten op een bankje zitten.
Gemeentewerkers komen aanrijden, stoppen en ‘cleanen’, luid pratend, de paar borden die hier staan. Als ze weg zijn vallen me ineens de vogelgeluiden op. Zij luisteren de stilte op en verstoren die niet. Zij passen hier met hun trillertjes, hun piepjes en hun getjilp.
Ik loop verderop langs het Omleidingskanaal Groote Beerze en kom bij het kapelletje op landgoed Baest. Op een brede zandweg vervolg ik mijn tocht. Het kleine hollandsblauwe klompje met een ‘E’ dat met een sleutelhanger aan mijn rugzak hangt en ik ooit kocht in Hoorn tikt in het ritme van mijn voetstap tegen mijn aluminium waterfles: tik….tik….tik….tik…verder is het stil. Heel ver weg in de verte hoor ik het geluid van auto’s maar het stoort niet. Tik…tik…tik….tik….
In Middelbeers heb ik een pauze in een Dorpshuis in het centrum en een gezellig contact met de gastvrouw die blijkt het hart op de goede plaats te hebben als ze vertelt over de vluchtelingen in de appartementen boven het Dorpshuis.
Verder gaat het naar de Landschotse Heide. Ik kom niet ver tenzij ik een waadpak heb….maar die zit helaas niet in mijn uitrusting. Ik moet rechtsomkeer maken om via een andere weg in Vessem te komen.
Leerzaam weekend
Wil je ook zo creatief leren omgaan met obstakels op je weg ?
Schuif op 4 april aan bij het weekend met het thema :
‘Hoe vind jij jouw weg’.
Aanrader ! Wim van de Water en Elza Vis begeleiden dat weekend.
Klik voor informatie en aanmelding op onderstaande knop
Ontvangst in de herberg
Bij de achterdeur van de herberg word ik zo’n beetje overvallen: Ruud, die de agenda beheert van de overnachtingen en de activiteiten komt net naar buiten. Hij blijkt min of meer op mij te wachten. Wilde wel eens uitgebreid kennismaken met de persoon van wie hij met enige regelmaat reserveringsmailtjes krijgt. Er volg een geanimeerd gesprek aan de keukentafel onder het toeziend oog en de open oren van broeder Fons. Ik heb niet eens tijd om mijn wandelschoenen uit te trekken.
Als dat allemaal achter de rug is heb ik nog net gelegenheid om me te douchen vóór het avondeten. Fijn dat er door de gastmensen rekening wordt gehouden met mijn wens koolhydraatbeperkt te eten.
En reken maar dat de houtkachel aangemaakt wordt voor een gezellige avond bij het vuur terwijl broeder Fons het verhaal van de herberg en de Jakobushoeve vertelt. En hier en daar nog wat levenswijsheden aan ons doorgeeft.
